هر دو قشرمعلم و دانش آموز درگیر فضای آموزشی مدرسه هستند و زمانی مدرسه دلپذیر،شاد و پرنشاط است که معلم و دانش آموز راضی از محیط باشند.محیط شاد نیازمند معلم شاد و دانش آموز شاد می باشد.معلم محترم یک مدرسه علاوه بر ارتباط با دانش آموزان ، درگیر عمل به بخشنامه های مختلفی است که باید آن ها را اجرا نماید.مدیر و معاونان مدرسه نیز همین وضعیت برایشان وجود دارد. گاهی بالارفتن تعداد بخشنامه ها باعث مشقت فرهنگیان عزیز می شود و سبب پایین آمدن تمرکز روی دانش آموزان و تدریس می شود.مثلا در مقطع ایتدایی معلم ابتدایی کارهای مختلفی علاوه بر تدریس باید انجام دهد.مثل پوشه کار!همین پوشه کار همیشه باعث گله مندی معلمان ابتدایی عزیز می باشد که در واقع حتی در زمان های خارج از مدرسه نیز باید زمان خویش را اختصاص به کامل کردن پوشه های کار دهند.گاهی اوقات بخشنامه هایی فرستاده می شود که خارج از توان و امکانات مدرسه می باشد.در این مواقع پرسنل مدرسه و دانش آموزان دچار زحمات و مشقت هایی می شوند.قطعا برای هر بخشنامه ی ارسال شده از طرف وزارت یا اداره کل یا اداره یک منطقه، جلسات مختلف برگزار و زحمات زیادی کشیده شده و هر بخشنامه سعی بر کمک به امر تعلیم و تربیت می باشد.کسی هم منکری این تلاش ها و زحمات نیست.ان اشالله که همه ی بخشنامه ها درحد توان ، امکانات و زمان آموزشی تمامی مدارس باشد.
سوال رئیس جمهور محترم به شرح زیر می باشد:
"آیا محیط مدرسه محیطی دلپذیر، شاد و بانشاط است؟
برای ما بنویسید که محیط با نشاط در مدرسه چگونه است و چه اقداماتی می توان انجام داد تا این محیط شاداب تر،دلپذیرتر و امن تر باشد و آن را بیشتر دوست داشته باشید؟"
ان شاالله که در این وب نوشت در پست های مختلف سعی خواهیم کرد تا از دیدگاه خودمان به این سوال جواب دهیم.بدیهی است که از بین نظرات بی شمار و سنجیده فرهنگیان محترم و دانش آموزان عزیز، نظراتی شگرف و در خور و راهکارهایی مناسب و راهگشا بیرون خواهد آمد.امید است که این نظرات و راهکارهای دلسوزان تعلیم و تربیت در داشتن مدرسه ای شاداب ، با نشاط و امن سهیم باشند.
حقوق کافی نیست!!!
وقتی حقوق معلمان زیر خط فقر و یا چسبیده به خطر فقر باشند یعنی معلم تامین نیست.وقتی تامین نیست، صددرصد به دنبال شغل دوم خواهدبود.وقتی تامین نیست، صددرصد فکر معلم درگیر مشکلات اقتصادی خواهد بود.وقتی معلم بعد از فارغ شدن از یک روز تدریس سخت و پرمشغله ، استراحت ندارد و تازه می رود سراغ شغل دیگرش ، قطعا از لحاظ ذهنی خسته هست و از لحاظ روحی در فشار قرار دارد.تامین نبودن معلم به لحاظ مالی و اقتصادی حتما باعث پایین آمدن نشاط و شادابی معلم در محیط کلاس و مدرسه می شود.این فشار عصبی و بی حوصلگی به دانش آموزان هم از طریق معلمشان انتقال پیدا می کند.پس اگر میخواهیم در جامعه ی ما مدرسه محیطی شاداب و با نشاط داشته باشد،مطمئنا باید معلمان عزیزاز لحاط اقتصادی تامین باشند تا با خیال راحت به تعلیم و تربیت بپردازند.خود بنده زمانی که وارد سیستم آموزش و پرورش شدم،معلمان با سابقه به من گفتند که به آموزش و پرورش به عنوان شغل دوم نگاه کن نه شغل اول!گفتند که برای خودت علاوه بر معلمی شغل دیگری هم دست و پا کن وگرنه نمیتوانی زندگیت را با این حقوق بچرخانی! این مشکل نه به دست معلمان حل می شود و نه به دست دانش آموزان! بلکه دولت و مجلس محترم باید خالصانه همت کنند و مشکل اقتصادی قشر فرهنگیان را حل نمایند تا معلمان بتوانند با خیالی اسوده نیروی انسانی شایسته برای آینده ی جامعه مان تربیت نمایند.
درباره این سایت